Thuis in je lichaam

Hoe thuis ben jij in je lichaam?

Misschien voelt jouw thuis als een warme uitnodigende plek. Zo een waar de ramen open staan en er een zacht briesje naar binnen waait. Bloemetjes op tafel, zonnig. Zo’n echt thuis.

Maar ik kom ook met regelmaat verlaten plekken tegen. Donker en stoffig. Of echt een rommeltje - met hoge nood aan een goeie schoonmaakbeurt en frisse wind erdoorheen. De gordijnen dicht, wat afgesloten van alles wat zich buiten afspeelt.

Of dat je daar vrieskou aantreft, die alles wat ooit warm was heeft bevroren om het zo te beschermen. Dat er zoveel platen voor de deur gespijkerd zijn dat de buitenwereld jou geen kwaad meer kan doen - maar jij ook met geen mogelijkheid meer écht die buitenwereld kunt ervaren.

Genoeg mensen zijn er zelfs nog nooit echt geweest - thuis.

Hoe het er ook uitziet, wat je ook ervaart; dit is jouw thuis. Precies zoals je het aantreft.

Zolang je niet thuis bent in je bekkengebied en in je lichaam, zul je altijd op zoek blijven naar een thuis buiten jezelf. Voor mij leidde dat destijds tot een bak onrust, veel veranderingen en zoeken rondom werk & relaties, maar eigenlijk nooit echt kunnen landen. Het verlangen om een thuis te ervaren was groot, het beeld van hoe dat thuis eruit moest zien echter non-existent. Lastig.

Veel mensen zijn op zoek naar een thuis buiten zichzelf. Want, er is dat verlangen naar een plek die volkomen veilig is, die klopt met wie jij in elk moment bent, waar je echt kunt landen. Een plek waar je echt jezelf kunt zijn. Jouw zoektocht naar je thuis buiten houdt je ook weg bij jezelf. Weg bij dat stoffige of donkere huis. Weg bij daar waar je al lang geleden gestopt bent te voelen.

Ergens anders dan bij jou kun je niet werkelijk een plek vinden die zó jouw thuis kan zijn als deze ene, hier diep verankerd in jezelf. En hoe je dit huis ook aantreft, het is de jouwe. Geef je het de aandacht die het verlangt?

De mooie paradox is; je vind in je buitenwereld pas een werkelijk fijn & veilig thuis als je dat in jezelf gevonden hebt. En precies op dát moment hebt je het buiten je niet meer nodig - want je neemt jezelf & je thuis altijd met je mee.